Κατά τη Μικρασιατική καταστροφή, αιχμαλωτίζεται, αλλά καταφέρνει και φτάνει την Ελλάδα το 1923. Από το ίδιο έτος και μέχρι το θάνατό του στα 1965 συμμετέχει σε Σμυρνέικα, δημοτικά ρεμπέτικα και λαϊκά συγκροτήματα άλλοτε ως τραγουδιστής και άλλοτε ως κιθαρίστας.
Δισκογραφικά εμφανίζεται ως τραγουδιστής το 1929 στη Γαλλική εταιρεία Pathe με δύο τραγούδια του Κώστα Σκαρβέλη («Το χασαπάκι» - «Η αλανιάρα») και την ίδια χρονιά στη Γερμανική Parlophone με το τραγούδι «Αλάνης μάνας γιος» του Τούντα.
Μετά τραγουδάει συνθέσεις του Γιάννη Δραγάτση, του Σπύρου Περιστέρη, του Ιάκωβου Μοντανάρη κ.ά. Το 1933 η Μαρίκα η Πολίτισσα τραγουδάει την πρώτη δική του σύνθεση «Δε με τουμπάρεις», ενώ άλλες συνθέσεις του τραγουδούν η Γεωργία Μηττάκη, ο Κώστας Ρούκουνας, κ.ά.